պերճաբանի, պերճաբաններ, [գոյական, ածական]
1. Պերճ լեզվով խոսող՝ գրող, ճոխ և ընտիր լեզվով գրող՝ խոսող:
2. Ճարտարախոս, ճարտար լեզու ունեցող:
3. [ածական] Պերճ լեզվով գրված, պերճ լեզու՝ ոճ ունեցող: Պերճաբան գրվածք՝ խոսք:

ա. Պերճախոս, ճարտայսս խոս, ճարտասան, ճարտարաբան, հռետոր, ոսկեբերան, (հզվդ.) պայծառաբան, պայծառախոս, կորովաբան, կորովախոս, հռետորաբան, ճոխաբան, (քւզվդ.) վսեմաբան, վսեմախոս, քաջաբան, քաջալեզու, քաջախոս, քաջայր ոսնակ, գեղեցկաբան, գեղեցկախոս, գեդամբան, վայելչաբան, վայելչախոս, շքեղախոս, հորդաբան, հորդախոս, հորդասաց: || ճոռոմաբան, բանապաճույճ:

ա. Красноречивый.