պոռնկի, [գոյական, ածական]
1. Հասարակաց կին:
2. Առհասարակ՝ շնություն անող մարդ (առավելապես՝ կին), շնացող:
3. (փոխաբերական) Ծախու՝ ծայրահեղորեն անսկզբունք մարդ:

ա. գ. Անառակ, անբարոյական, բոզ. պոռնկուհի, անառակ ուհի, տարփուհի, ցնծուհի, հանրակին, անձնավաճառ, մարմնավաճառ, սիրավաճառ, խառնագնաց, խառնակյաց. լիրբ, խենեշ, անզգամ, ցոփ, կաթաո. ախտաբույծ, ախտասեր, ախտամոլ, հեշտասեր, հեշտամոլ, ցանկասեր, ցանկամոլ, ցոփասեր, ցոփ ամոլ, պղծասեր, պղծամոլ, տռփասեր, տռփամոլ, տռփոտ, շնացող, գիջասեր, գիջամոլ, շվայտ, թեթևաբարո, վավաշ, վավաշոտ, պագշոտ, (Բնց.) հայրատ, ճակաճան, մախազ, վարձակ, զազրասեր, ղազրամոլ, բըղ. ջախոհ, անամբողջախուհ, բազմասեղեխ, անձնարմատ, մելոմագնաց, վայրագնաց, զիջակենցաղ, խաոնակ, բազմահոմանի, շնամիւո, շնացյալ, աղիճ, թեթև վարքի տեր, ի նոցանե (

ի 1. Проститутка, потаскуха, потаскунья, шлюха, публичная женщина. ♢ Պոռնիկի լաց լալ притворно плакать (ср.: лить крокодиловы слёзы).