պոռնկորդու, [գոյական]
1. Պոռնկի որդի, պոռնիկ կնոջից ծնված զավակ:
2. Ապօրինի կենակցությունից ծնված զավակ:
3. Գործածվում է որպես հայհոյանք՝ անարգ, ստոր գործերով զբաղվող մարդկանց մասին:

գ. ա. Ապօրինածին, անօրինակին, խառնածին, պոռնկածին, պոռնկածն ունդ, արտամուսնական, շնորդի, բոզածին, բողորդի, ապօրինի զավակ, (բրբ.) բիճ, շան ծիծ կերած:

դու Ублюдок.