պոռոտախոսի, պոռոտախոսներ, [գոյական]
1. Ինքնահավան՝ ինքնագոհ կերպով խոսող՝ ճառող մարդ:
2. Վերամբարձ՝ փքուն լեզվով խոսող (գրող), ճոռոմախոս:
3 Մեծախոս, մեծ-մեծ բրդող, հոխորտացող, պարծենկոտ ոճով խոսող:
4. [ածական] Պոռոտախոսություն պարունակող:

ա. Պոռոտաբան, մեծաբան, մեծաբերան, մեծախոս, սնապարծ, ճամարտակ, լեզվագար, պոռոտ, ֆանֆարոն, ճոռոմաբան, ճոռոմախոս, (Բզվդ.) խրոխտապանծ, մեծախոսիկ, կոկոզաբան, կոկոզ, զարդախոս, հոխորտաբան, հոխորտախոս, բարձրաբան, հախուռնախոս, ընդոստ (ն) ախռս, ճոխաբան, պոռոքաբան, պանծաբան, հպարտաբան, (բրբ.) մեծաբերան, ռեխահարուստ, շոլոֆիկ, ջոջո:

1. ա. Хвастливый. 2. գ. Бахвал, хвастун, фанфарон, пустохвал (прост.).