[գոյական]
1.(ֆիզիկա) Էներգիայի մի տեսակը, որ ստեղծվում է մարմնի մասնիկների (ատոմների, մոլեկուլների ևն) չկարգավորված շարժումներով և արտահայտվում է մարմնի տաքացումով:
2. Տաքացած վիճակ, որևէ բանի բարձր ջերմաստիճան, ջերմ կամ տաքացրած առարկայից՝ աղբյուրից ծագող տաք օդ: Արևի ճառագայթների ջերմություն: Վառարանի ջերմություն:
3. Ներքին ջերմ վիճակ առաջացնող զգացողություն: Գինու ջերմությունը շուտով տաքացրեց նրա գլուխը:
4. Ջերմային էներգիա: Հորդահոս գետերն են սանձահարվում և միանգամից գահավիժելով ցած՝ դառնում լույս, ջերմություն (Բ. Վերդյան):
5. Տաքության չափը՝ աստիճանը, որևէ բանի ջերմային բնութագիրը: Օդի ջերմությունը: Սենյակի ջերմությունը:
6. Կենդանի օրգանիզմի ջերմային վիճակը: Մարմնի ջերմությունը:
7. Սահմանված չափից՝ սովորական նորմայից ևն բարձր տաքություն՝ ջերմաստիճան: Բժիշկն առաջին հերթին ցանկացավ իմանալ, թե արդյոք հիվանդը ջերմություն ունի՞:
8. (փոխաբերական) Վերաբերմունքի՝ հարաբերությունների մտերմականություն: Զարմանալիորեն այդ օրը նրա մեջ զգացվում էր մի արտակարգ ջերմություն ու սրտաբացություն:
9. (փոխաբերական) Ներքին խանդ՝ ավյուն, կրակ: Մի փոքր ջերմություն է պետք նրան, այլապես նա հոգեկան անտարբերությունից իրեն կկորցնի, սառն Է ամեն ինչի նկատմամբ:
10. (փոխաբերական) Խանդավառություն, ոգևորություն: Նորեկ երիտասարդներն արտակարգ ջերմությամբ Էին աշխատանքի կպել:
11. (փոխաբերական) Զգացմունքայնություն, հույզ: Բանաստեղծաթյուն է կոչվում, բայց զուրկ Է ջերմությունից, այդ պատճառով Էլ չի հուզում ընթերցողին:
12. (փոխաբերական) Եռուզեռ, իրարանցում, որևէ բանի բուռն ընթացք: Կռիվների հրատապ ջերմության մեջ, ամբողջ օրը նա այն աստիճան հափշտակված Էր յուր գործողություններով, որ բնավ չնկատեց, թե ինչ Է կատարվում յուր հետ (Րաֆֆի):

գ. է. Տաքություն: Ջերմ, տաք, գոլ, տապ, տոթ, շոգ: 2. Կրքոտություն:

սառնություն, պաղություն

թյան 1. Теплота, тепло. 2. Температура. 3. Жар. 4. (փխբ.) Горячка, лихорадочность (движений и т. п.). 5. (փխբ.) Теплота, сердечность. 6. (փխբ.) Горячность, пылкость.