ջութակի, [գոյական]
1. Կնտնտոցավոր քառալար երաժշտական գործիք:
2. (փոխաբերական) Քաղցր՝ հաճելի ձայն հանող՝ հաճելիորեն հնչող երևույթ: Անձրևին տակ այս ջութակ, անձրևին մեջը թել-թել (Մ. Վեսպեր):

ի Скрипка.