ջրալքի, ջրալքեր, [գոյական] (դիցաբանություն)
Ջրային ալք՝ ոգի:

գ. (դից.) Ջրահարս, հավերժահարս, ալք, փերի, սղենույշ (հզվդ.):

ի (սնոտ.) Водяной.