ջրակալ - բացատրություն
ջրակալի, ջրակալներ, [ածական]
1. [գոյական] Կանգնած՝ լճացած ջուր (լիճ, ավազան ևն):
2. [ածական] Ջրակալած, արտասվակալած:
3. Թրջված, ջրաթաթախ:
1. [գոյական] Կանգնած՝ լճացած ջուր (լիճ, ավազան ևն):
2. [ածական] Ջրակալած, արտասվակալած:
3. Թրջված, ջրաթաթախ: