ջրատան, ջրատներ, [գոյական]
1. Ջրամբար:
2. Ջրաղացի նավի վերևում՝ առվի լայն ու խոր մասը, որտեղ հավաքվում է ջուրը և մտնում նավի մեջ:

տես Ջրամբար:

տան 1. Водоём, водохранилище, резервуар. 2. տե՛ս Ջրտուն։