[ածական]
1. Ռազմական ոգի ունեցող, ռազմական արիությամբ՝ հմտությամբ բնորոշվող: Ռազմաշունչ ցեղ:
2. Ռազմի՝ պատերազմի ձգտող, ռազմատենչ: Ռազմաշունչ նացիստ:
3. Մարտական ոգով տոգորված, ռազմական շունչ պարունակող, ռազմական բովանդակություն՝ բնույթ ունեցող: Ռազմաշունչ երգեր՝ ոտանավոր:
4. (փոխաբերական) Կռվի պատրաստ, կռվի՝ վեճի սիրահար: Ռազմաշունչ տղա:
5. (փոխաբերական) Կռվի պատրաստակամություն արտահայտող՝ պարունակող: Ռազմաշունչ կեցվածք:

ա. Մարտաշունչ, պատերազմաշունչ. ռազմասեր, պատերազմասեր, ռազմամոլ, պատերազմամոլ, ռազմատենչ, պա. աերազմասէենչ, կռվասեր, կռվամոլ, կռվատենչ;

ա. Воинственный.