1)

սանի, [գոյական]
1. Երեխան՝ մանուկը իր սնուցողի և խնամողի համար (ոչ ծնողների): Դայակը հոգով կապված Էր իր սանի հետ:
2. Որևէ ուսումնական հաստատության սովորող կամ շրջանավարտ (աշակերտ, ուսանող), որևէ ուսումնական հաստատությունում իր կրթությունն ստացած (ստացող) անձը՝ այդ հաստատության համար: Հրաչյա Աճառայանի անվան միջնակարգ դպրոցի սաների հավաքույթ: Համալսարանի սան:
3. (փոխաբերական) Մարդը՝ քաղաքացին՝ գործիչը ևն այն կազմակերպության՝ կոլեկտիվի՝
հասարակական միջավայրի ևն նկատմամբ, որի մեջ նա դաստիարակվել՝ կոփվել է: Կազմակերպությունը հետևում Է իր սաների գործունեությանը:
4. Գիտնականի՝ ուսուցչի դաստիարակած աշակերտ: Նա միշտ պարծանքով շեշտում Էր, որ ինքը Մանուկ Աբեղյանի սանն Է եղել:
5. (փոխաբերական) Երեխան կնքահոր (քավորի) և սանամոր (կնքամոր) համար:
6. (փոխաբերական) Հոգեզավակ, հոգեորդի, որդեգիր:
7. (փոխաբերական) Որդի, զավակ: Մենք բոլորս եղբայրներ ենք, մի մոր հարազատ սաներ (Ա. Բակունց):
8. (փոխաբերական) Մեկի կողմից խնամված՝ վարժեցված և հատուկ սիրո առարկա դարձած կենդանի: Լռուրենսը... սկսում Էր պատմել... իր արշավաձիերի մասին: Նա հիանալի գիտեր իր ամեն մի սանին և, հավանորեն, ընդհանրապես գիտեր իր գործը (Ա. Պոլտորակ):

2)

սանի, [գոյական]
Պղնձյա կաթսա:

3)

Հապավում՝
Սանիտարական բառի:

1) ի Медный котёл.

2) ի 1. Воспитанник, питомец. 2. Приёмыш. 3. Крестник.