[գոյական]
1. Սրամիտ լինելը, սրամիտի հատկությունը:
2. Սրամիտ խոսք՝ արտահայտություն՝ արարք:

գ. 1. Կորովամտություն, արթնամտության, սրադատություն, սրություն, հնարամտություն, հնարագիտություն, (հզվդ.) արագամտություն, մտաբացություն, քաջամտություն, քաջուղեշություն, սուրիմացություն: 2. Սրախոսություն, կատակսաանոլթյուն, կատակախոսություն, զվարճաբանություն, զվարճախոսություն, սրաբանություն;

բթամտություն

թյան 1. Остроумие. 2. Острота, остроумное выражение.