սրաքարի, սրաքարեր,
1. [գոյական] Զանազան գործիքներ սրելու քար, հեսան, հեսանաքար:
2. [ածական] Սուր քար (քարեր) ունեցող, սրածայր՝ սրակող քարերով պատված: Սրաքար ափ:

ի 1. Точильный камень, точило. 2. Оселок брусок.