[գոյական]
1. Շարվածքի մեջ թույլ տրված սխալները հայտնաբերելն ու ուղղելը:
2. Շարվածքի առանձին հանված՝ դրոշմվածք՝ սրբագրական ուղղումներ կատարելու համար:
3. Սրբագիր լինելը, սրբագրի զբաղմունքը:
4. Սրբագրված շարվածք (առանձին հանված երեսների կամ սյուների վրա):

գ. 1. Մաքրագրություն, պարզագրություն: 2. Ուղղում, շտկում, ճշտում, ճշգրտում:

թյան Корректура.