[ածական]
1. (եկեղեցական) Սուրբ համարվող, աստվածային համարվող: Սրբազան հաղորդություն՝ ուխտ:
2. Կրոնական արարողությունների՝ հավատի՝ խորհուրդների հետ կապված, կրոնին հատուկ՝ վերաբերող: Սրբազան մատյանններ: Սրբազան գիրք:
3. Խորապես դրական՝ լավ՝ գեղեցիկ, սուրբ, ազնիվ, վեհ, նվիրական: Սրբազան գործ:
4. Անարատ, անբիծ, մաքուր, ազնիվ: Եվ աշխատանքի բոցը սրբազան թող մինչև գիշեր ճակատս խանձի (Ե. Չարենց):
5. [ածական, գոյական] (եկեղեցական) Բարձրաստիճան հոգևորականների (մասնավորապես՝
եպիսկոպոսների) մակդիր:

ա. (կրոն.) 1. Սուրբ, ա-յտվածային, սրբական, սրբանվեր, (հնց.) սրբամատույց, սրբավայելուչ, սրբավանդ, սրբունակ, աստվածաղարդ, աստվածարկա. մեհենական: 2. Նվիրական, վսեմ: 3. Տես Եպիսկոպոս:

ա. 1. Священный. 2. Святой. 3. Чистейший лучший, отборный. 4. (եկեղ.) Святейший.