սրբակրոն - բացատրություն
[ածական] (եկեղեցական)
1. Սուրբ կրոն ունեցող, մաքրակրոն:
2. Բարեպաշտ, կրոնի պատվիրանները սրբությամբ կատարող:
1. Սուրբ կրոն ունեցող, մաքրակրոն:
2. Բարեպաշտ, կրոնի պատվիրանները սրբությամբ կատարող:
սրբակրոն - հոմանիշներ
ա. գ. (եկեղ.) Սրբակաց, սրբակյաց, սրբազգեստ, սրբազգյաց, մաքրակենցաղ, (հնց.) սրբասնյալ, սրբասնունդ, երջանկակրոն, երջանկահավատ: || Մաքրակրոն կուսակրոն, խստակրոն, (հզվդ.) ււրբահոգի, լուսակրոն: