սրբավայրի, սրբավայրեր, [գոյական]
1. Սուրբ վայր՝ տեղ, կրոնական պաշտամունքային վայր (շինություն, եկեղեցի, մատուռ, ուխտավայր ևն):
2. Սրբազան վայր, այն վայրը՝ տեղը, որտեղ գտնվում է տվյալ կրոնի համար սուրբ տաճարը:
3. Առհասարակ՝ տաճար:
4. (փոխաբերական) Որևէ տեսակետից՝ որևէ բանով սրբության նման նվիրական տեղ՝ վայր:

գ. (կրոն.) Ուխտատեղի, սրբարան (հզվդ.), լուստուն (բրբ.):

ի Святое место.