[ածական]
1. Մաքուր ընտիր կերպով տաշված՝ ողորկված՝ հղկված: Սրբատաշ քար:
2. Այդպիսի քարերով կերտված: Սրբատաշ պատ:

ա. Տապարատաշ:

ա. Гладкий, чисто тёсаный (о строительном камне).