[ածական]
1. Սրբությամբ՝ մաքրությամբ՝ անաղարտությամբ փայլող, չափազանց մաքուր՝ անաղարտ՝ անբասիր:
2. Սուրբ՝ մաքուր՝ հստակ փայլ ունեցող:
3. (կրոնական) Սուրբ, սրբազան:

ա. Սուրբ, մաքուր, պայծառափայլ:

ա. (հզվդ.) Святой, свящённый.