[ներգործական բայ]
1. Կտրող գործիքի բերանը կամ ատամները սուր՝ հատու դարձնել: Դանակը՝ մանգաղը՝ սղոցի ատամները սրել:
2. Շփելով՝ մի բանի քսելով սուր դարձնել: Կտուցը՝ ժանիքը՝ մագիլները սրել:
3. Կտրելով՝ տաշելով ևն սուր ձև տալ՝ սրածայր դարձնել: Ցիցը՝ բիրը՝ եղունգները՝ սեպը սրել:
4. Ոլորելով ծայրը սուր դարձնել՝ սուր ձև տալ: Բեղերը սրել:
5. (փոխաբերական) Պատրաստել՝ տրամադրել՝ հրահրել կռվի՝ ըմբոստության ևն, կռվի՝ պայքարի կոչել: Դու, որ քրտինքդ՝ դառն ծովացած նզովք ես շինել, և լուծ քո վրա - ես քո ժանիքը սրում եմ հիմա (Ավ. Իսահակյան):
6. (փոխաբերական) Պատրաստվել խոցելու՝ կտրելու՝ հոշոտելու ևն (համապատասխան գործիքների անվանումների հետ): Ասաց և սրեց փշերը դաժան (Ավ. Իսահակյան):
7. (փոխաբերական) Լարել, զգայնությունը մեծացնել՝ ուժեղացնել: Ուշադրությունը՝ լսողությունը սրել:
8. (փոխաբերական) Սաստկացնել, ուժգնացնել, ուժեղացնել: Հակամարտությունը՝ թշնամությունը սրել:

նբ. 1. Հեսանել, լեսել, սրսցնել, ծայր հանել: 2. Ծեփ ել, բռել, ծեփապատել: 3. Բորբոքել, գրգռել, ասդրել, լարել 1ճարաբերութտւնները): 4. Գրգռել, բանալ խխորԺակ1: 5. Ցցել, տնկել: 6. Մարզել, վարժեցնել 1հիշողոտթւնըյ:

եցի 1. Точить, натачивать, наточить, затачивать, заточить, править, оттачивать, отточить. 2. Острить, заострять, заострить. 3. (փխբ.) Обострять, обострить. 4. Чинить, очинять, очинить (карандаш, перо). 5. (փխբ.) Напрягать, напрячь. 6. (փխբ.) Подстрекать, подстрекнуть. ◊ Ատամները սրել, տե՛ս Ատամ բառի տակ։