[գոյական]
1. Վախկոտ լինելը, վախկոտի հատկությունը:
2. Վախկոտի արարք՝ վարքագիծ՝ վերաբերմունք:

գ. Երկչոտություն, վեհերոտություն, անարիություն, անսրտություն, թուլամորթություն, թուլասրտություն, մորթապաշտություն, վատասրտություն (հզվդ.), (բրբ.) վախլանություն, վախկոտություն, վախլություն, քաքլանություն:

արիություն