վախճանի, [գոյական]
1. Վերջ, ավարտ, որևէ բանի վերջը՝ ավարտը:
2. Կյանքի վերջ, մահ:
3. Որևէ բանի ավարտային մասը՝ պահը: Գործը արդեն մոտեցել Էր իր վախճանին (Րաֆֆի):
4. Ելք, վերջավորություն, ավարտ: Գործարքի հաջող վախճան:

գ. 1. Վերջ, ծայր: 2. Ավարտ, կատարած: 3. Լրում, կատարում, պսակում (հաջող գործի(: 4. Ելք, հանգում; Արդյունք, հետևանք:

ծագում

ի 1. Конец, окончание, финал. 2. Кончина, смерть.