[ածական]
1. Հին, հնուց ի վեր գոյություն ունեցող՝ եղող: Վաղեմի բերդ:
2. Նախկին, հին ժամանակներում գոյություն ունեցած՝ եղած, հնամենի: Վաղեմի պատմություն՝ դեպքեր:
3. Հնավանդ, պապենական: Վաղեմի սովորություններ:

ա. մ. Հին, հինավուրց, նախնի, նախնական, ավանդական, վաղնջական, հնօրյա, հնամենի, հւնագույն, անհիշատակ, անհիշելի, անհուշ, վաղուց, հեռավոր, (6նց.) վաղնջյան, վաղնջուց, Նոյի տարվա:

նոր, նորագույն, արդի

Старый, старинный, стародавний.