[գոյական]
1. Նույնն է՝ Վաղեմիություն:
2. (իրավաբանություն) Օրենքով սահմանված՝ նախատեսված ժամանակամիջոց, որի ընթացքում կորսվում կամ ձեռք են բերվում որոշակի իրավունքներ:

գ. (իրավ.) վաղեմական ություն, հնություն, նախնություն, վաղնջականություն, (հզվդ.) կանխագրավություն, վաղեմա բանություն:

թյան Давность.