[ածական]
1. Պատշաճության պահանջներին՝ կանոններին համապատասխանող, պատշաճ, բարեպատշաճ, բարեվայելուչ: Վայելուչ վերաբերմունք՝ վարքագիծ:
2. Վայելչության՝ պատշաճության կանոններին համապատասխան վարվող՝ վերաբերվող, բարեբարո: Վայելուչ երիտասարդ:
3. Գեղեցիկ, դուրեկան: Վայելուչ զգեստ:
4. Սազական, սազող, հարմար, պատշաճ, համապատասխան: Իր դիրքին վայելուչ պահվածք՝ կեցվածք:
5. Բարեհարմար, հարմարավետ: Վայելուչ բնակարան՝ կահավորություն:
6. Պարկեշտ, բարոյական: Վայելուչ աղջիկ՝ վաստակ:
7. Քաղաքավարի, բարեկիրթ, բարեկրթություն՝ քաղաքավարություն արտահայտող, հարգալից: Վայելուչ չէ այդպես աղմկալի ծիծաղելը տիկինների ներկայությամբ (Ա. Բակունց):

ա. 1. Պատշաճ, պատշաճավոր, համապատասխան, հարմար, բարեհարմար, բարեվայելուչ, կարգին, օրինավոր, արժանավոր. վայելչավոր, վայելչական, (ճզվդ.) ճահավոր, անկավոր: 2. Բարետես, բարետեսիլ, վայելչատես, վայելչատեսիլ, վայելչագեղ, գեղեցիկ:

անվայելուչ, անվայել

ա. 1. Достойный, пристойный, приличный, подобающий, благовидный. 2. Элегантный.