վայրախոսի, վայրախոսներ, [գոյական, ածական]
1. Դատարկախոս, զավզակ:
2. Վայրախոսություն պարունակող՝ արտահայտող:

(հնց.) 1. ա. Пустозвонный, пустословный, пустой. 2. գ. Пустозвон, пустослов.