[ածական]
Դեպի ցած հակված՝ թեքված:

ա. I. Ստորահակ, վայրակոր (6զվդ.): 2. Տես Զառիվայր: ծ

ա. 1. Откосный. 2. Склонённый, наклонённый вниз.