[ածական]
1. Վայրի տեղերում բնակվող, մարդկանցից հեռու ապրող:
2. Վայրենիներով բնակված, որտեղ վայրենիներ են բնակվում:

ա. (հզվդ.) վայրենակաց, վայրակյաց, վայրենասուն, վայրասուն:

ա. 1. Живущий вдали от людей в диких местах. 2. Населённый дикарями.