վառարանի, [գոյական]
1. Բնակարանը տաքացնելու մետաղյա կամ քարե հարմարանք, որի մեջ վառելիք են լցնում և վառում:
2. էլեկտրական սարք՝ հարմարանք՝ ջեռուցման համար:
3. (տեխնիկա) Կառույց՝ հատուկ տիպի շինվածք, որի տաքացումով վերամշակում կամ մշակում են որևէ նյութ: Սկսվեցին կարբիդի գերհզոր վառարանի կառուցման աշխատանքները:
4. (փոխաբերական) Շատ տաք մարմնով մարդ:
5. (աստղագիտություն) Երկնակամարի հարավային կիսագնդի համաստեղություններից մեկը:

գ. Կրակարան, (հնց.) կրակետղ, ջերմանոց: Ծխան, բուխարիկ: || Թոէփր:

ի Печь, печка.