[ներգործական բայ]
1. Վառվող` այրեցական նյութը կրակով (կայծով ևն) այրեցնել, բռնկեցնել, բոցավառել: Փայտը՝ խարույկը վառել:
2. Վառելանյութով լցված կամ թաթախված սարքի՝ հարմարանքի այրեցական նյութը բոցավառել: Ճրագը՝ վառարանը՝ մոմը վվառել:
3. Ջեռուցման սարքով՝ հարմարանքով տաքացնել՝ ջեռուցել: Փետ են հավաքում, վառում են օդեն (Հ. Թումանյան):
4. Իբրև վառելանյութ օգտագործել: Ձմեռները աթար են վառում ու հոտը գցում սենյակը:
5. Հրկիզել, հրդեհել, կրակ տալ: Ֆաշիստական ճիվաղները վառեցին ողջ գյուղը:
6. Ջերմությամբ չորացնել, խանձել: (Սատանան) փռել Է կարմիր խորշակ ու երաշտ, վառել Է ոսկի հասկերը բոլոր (Ե. Չարենց):
7. Կիզել, այրել, սաստիկ շոգով նեղել: Արևը վառում Է:
8. Լուսավորության սարքը՝ հարմարանքը միացնել սնող աղբյուրին: էլեկտրական լամպերը վառել:
9 . Լուսավորել, լույսով՝ լուսավորությամբ ապահովել: Հիմա բոլոր փողոցներում լույսեր են վառում:
10. Թրծել: Պատերը ծեփած Էին դեղնակարմիր կրաքարով, որ արևից կորցրել Էր կարմիրը և նման Էր վառած կավի (Ա. Բակունց):
11. Կրակի՝ ջերմության ազդեցությամբ հարկ եղածից ավելի եփել՝ խանձել՝ այրել: Ճաշը՝ խորովածը՝ վառել:
12. Խարույկի վրա այրել (որպես պատիժ):
13. Ուժեղ ջերմությամբ այրել կամ մրկել: Հարթուկը շորը վառեց:
14. (փոխաբերական) Այրող ցավ պատճառել, խաթելով՝ խոցելով՝ ծակելով սուր ցավ առաջացնել՝ պատճառել: Եղինջը ձեռքերս վառեց:
15. (փոխաբերական) Կծու կամ շատ տաք բանով այրել: Տաքդեղը բերանը վառեց:
16. (փոխաբերական) Հարվածելով՝ ծեծելով սուր ցավ պատճառել: Փորատակը վառեցին հյուսկեն մտրակով, քթերից արյուն բերեցին (Հ. Մաթևոսյան):
17. (փոխաբերական) Հոգեկան ցավ՝ տառապանք պատճառել: Քեզ իմ կարոտի կսկիծն Է վառել (Վ. Տերյան):
18. (փոխաբերական) Որևէ զգացմունքով համակել՝ տոգորել, որևէ բուռն զգացմունք առաջացնել: Վառի՛ր դու մեր սրտերում հուրը ազնիվ կրքերի (Հ. Հովնաննիսյան):
19. (փոխաբերական) Տանջել, չարչարել, տանջանք պատճառել: Քեզ միայն քո յարն Է վառել - քանի՞ յարեր վառել ես դու (Ե. Չարենց): Նիզակով, պարսատիկով ծտերին վառում Էինք (Հ. Սահյան):
20. Ծխելիքը (ծխախոտը, ծխամորճը, սիգարետը ևն) կպցնել:
21. Քիմիական նյութով քայքայել՝ փչացնել՝ քրքրել (գործվածքը, կաշին ևն):
22. Մարմնի վրա այրվածք առաջացնել: Կրակը վառել Է մաշկը:
23. (փոխաբերական) Խիստ զայրացնել, գրգռել: Իր վարմունքով նա միշտ վառում Էր դիրեկտորին:
24. (փոխաբերական) Ջերմորեն դրոշմել: Աստղ-աչերին համբույրներս վառեցի (Ավ. Իսահակյան):
25. (փոխաբերական) Իբրև զարդ կախել՝ ամրացնել՝ գցել: Մանյակ վառել կրծքին վառ (Դ. Դեմիրճյան):

նբ. 1. Բոցավառել, բոցակիզել, բռնկել, բռնկեցնել, այրել, հրդեհել, հրկիզել, ւկիզել, կյւակել, մրկել, կրակ անել, կրակ

հանգցնել, մարել, շիջել

եցի 1. Топить, затапливать, затопить, растапливать, растопить, истапливать, истопить. 2. Топить, отапливать. 3. Жечь, сжигать, сжечь. 4. Обжигать, обжечь. 5. Зажигать, зажечь, воспламенять, воспламенить.