[ածական]
1. Վարակելու հատկություն ունեցող: Վարակիչ նյութեր՝ մանրէներ՝ միջատներ:
2. Վարակով տարածվող՝ փոխանցվող: Վարակիչ հիվանդություն:
3. (փոխաբերական) Լավ կամ վատ ազդեցություն գործող, այս կամ այն ներգործությունն ունեցող:
4. (փոխաբերական) Համակող, որևէ զգացմունքով՝ մտքով՝ հույզով վարակող՝ տոգորող: Վարակիչ ծիծաղ:

ա. (ախտ.) Տարափոխիկ, տարանցիկ, փոխանցիկ, պլդկան (բրբ.):

բուժիչ

ա. 1. Заразный, инфекционный. 2. Заразительный. 3. (փխբ.) Заразительный, увлекающий.