տավարածի, [գոյական]
Տավարն արածնցնող հովիվ, նախրապան:

գ. (գյուղտնտ.) Տավարապահ, նախրապահ, նախրորդ, անդեորդ, կովարած, եզնարած, հորթարած: Անասնապահ:

ի Пастух, гуртовщик.