[գոյական]
1. (ֆիզիկա) Ֆիզիկական մարմնի հատկությունների (օրինակ՝ ջերմահաղորդության, էլեկտրահաղորդման, լույսի ճառագայթների տարածման ևն) ոչ միօրինակությունը տարբեր ուղղություններով՝ այդ մարմնի մեջ (անիզոտրոպիա):
2. (ֆիզիկա, բժշկական) Տեսապակիների կամ աչքի՝ բեկելու ունակության արատ, որի ժամանակ մի կետից դուրս եկող ճառագայթները միատեսակ չեն բեկվում և կրկին միևնույն կիզակետում չեն հավաքվում, որով և ցրված պատկեր է ստացվում (աստիգմատիզմ):

թյան (մսնգ.) Астигматизм.