[ածական, գոյական]
1. Օտարության մեջ ապրող, իր հայրենիքից հեռու ապրող:
2. Տանից հեռացած, տանից-տեղից հեռու ապրող:
3. Օտարական:
4. [ածական] Տարագրված, արտաքսված:

ա. գ. 1. Աքսորական, աքսորյալ, աքսոր աբն ակ. վտարանդի, շկոթական քանդարձյ: 2. Աստանդական, թափառական, թափառիկ, պանդուխտ, նժդեհ, գաղթական, տարագրաբնակ, տարաբնակ, տարաբնակիչ, (Բզվդ.) տարաբուն, տարագրյալ, տարագնաց, տարագնացիկ, ղարիբ (բրբ.):

գրի Эмигрант, эмигрантка, изгнанник, изгнанница. ◊ Տարագիր լինել 1) изгоняться, 2) жить на чужбине.