տնօրենի, [գոյական]
1. (հնացած և արևմտահայերեն) Որևէ հիմնարկության կամ ուսումնական հաստատության կառավարիչ,
վարիչ: Դպրոցի տնօրեն:
2. Այն անձը, որի վրա դրված Է որևէ գործի կազմակերպման պատասխանատվությունը և
ղեկավարությունը: Ներկայացման տնօրեն:
3. Որևէ ձեռնարկության՝ մարմնի՝ հիմնարկության միջոցներ տրամադրող և ընդհանուր ղեկավարությունն
ունեցող անձ, տեր: Թերթի՝ հրատարակչության տնօրեն:
4. Տան գործերը վարող, տան գործերին հսկող, տնային գործերը տնօրինող: Մնա՛ ինձ մոտ տատ, Տնօրեն
դարձիր այս տուն ու տեղին (Սարմեն):
5. Տնօրինող՝ կարգադրող անձ, որևէ բան տնօրինելու իրավունք ունեցող անձ: Ես եմ իմ գործերի տնօրենը: 6. [ածական] Տնօրինող, ղեկավարող, ղեկավար, կարգադրիչ: Տնօրեն խորհուրդ՝ վարչություն:

գ. (արևմտԲ.) 1, Դիրեկտոր: կա- ռավարիչ, վարիչ, պետ; Տեսուչ, վերատեսուչ, վերակացու; 2. Տես Աստված:

ի 1. Распорядитель. 2. Заведующий, директор. ♢ Տեր ու տնօրեն, տե՛ս Տեր բառի տակ։