[գոյական]
1. Տնօրինելը:
2. Տնօրինելու իրավունք, իշխանություն:
3. Կարգադրություն, հրաման:
4. Նախախնամություն, նախասահմանում:
5. Տնօրինած՝ կատարած՝ կարգադրած գործ:
6. Տեսչություն, ղեկավարություն:
7. Մեկի՝ մի մարմնի իրավասության՝ տնօրինելու ենթակա գործ՝ գործունեության բնագավառ՝ երկիր
(շրջան ևն):
8. (կրոնական) Քրիստոսի մարդանալը և կատարած գործերը:

գ. Տնօրենություն, տնօրինում, կարգադրություն: Մատակարարություն: Դարսողություն (բրբ.):

թյան 1. Распорядительство, ведение. 2. Распоряжение, приказ. 3. Дирекция.