[չեզոք բայ]
1. Որևէ բանի դիմանալ, հակակայելով իրեն պահպանել, դիմանալ:
2. Որևէ դժվարություն՝ ճնշում՝ դժբախտություն դիմացկունությամբ կրել՝ տանել:
3. Պայքարում՝ գոտեմարտում չընկճվել՝ չընկրկել՝ չնահանջել: Տոկացին մեր զորքերը պատերազմի օրերին:

չբ. Դիմանալ, տանել, կրել, համբերես ուժել (հզվդ.), քաշ տալ:

ացի Крепиться, терпеть, стерпеть, выдерживать, выдержать, устоять.