[ածական, մակբայ]
1. Ցրված, ցիրուցան եղած:
2. Խառնիխուռն, անկարգ, ոչ կանոնավոր դասավորությամբ՝ շարքերով ևն:
3. Մտացրիվ:

մ. Խառն, խառնիխուռն: 3

ամփոփ

1. ա. Разбросанный, рассеянный. 2. մ. Разбросанно, вразброс. 3. մ. Рассеянно. ◊ Ցրիվ ածել рассеивать, рассеять, раскидывать, раскидать. Ցրիվ գալ 1) рассеиваться, рассеяться, 2) рассыпаться, рассыпаться, 3) распускаться, распуститься (об организации, собрании и т. п.). Ցրիվ տալ, տե՛ս Ցրել։ Ցրիվ արվել рассеиваться, рассеяться. Բերանը ցրիվ տալ говорить непристойности, сквернословить. Ցան ու ցրիվ, տե՛ս Ցիրուցան։