փայտահատ, փայտահատներ, [գոյական]
1. Անտառափայտ կտրող բանվոր:
2. Վառելափայտը կտրող՝ ջարդող բանվոր:
3. Փայտ կտրելու գործիք, կացին:

ա. գ. Փայտահար, ծառահատ, անտառահատ, (հզվդ.) վսսյտակոփ, փալտակոտոր, մայրեոլւ, փայտվոր (բրբ.):

ի 1. Дровосек, дровокол. 2. Топор.