[գոյական]
1. Փառասեր լինելը, փառասերի հատկությունը:
2. Փառասերի արարք՝ վարքագիծ՝ վարվելակերպ, փառասիրական արարք:
3. Փառքի ձգտում՝ սեր:
4. Սնափառություն:
5. (արևմտահայերեն) Արժանապատվությունը՝ ինքնասիրությունը շոյող հանգամանք:

գ. Փառամոլություն, փառատենչություն, փսաախնդրություն (հզվդ.). սնափառություն, սնապարծություն, նանրափառություն. (հզվդ.) համբավասիրություն, հ ա մբ ա վատեն չո լթյ ո ւն:

համեստություն, անփառասիրություն

թյան Честолюбие.