[ածական]
Փափուկ՝ անկարոտ ու մեղկ կյանքի սովոր, անկարիք ու անհոգ ապրող՝ ապրած:

ա. Փափկասուն, փափկասեր, փափկակենցաղ, ազնվասնունդ (հնց.):

տե՛ս Փափկակենցաղ։