փետրիկի, [գոյական]
1. (նվազական, փաղաքշական) Փետուր -ի: Փոքրիկ՝ նուրբ փետուր:
2. (ատաղձագործություն) Կենտրոնահան շաղափ, հյուսնական գործիք՝ փայտանյութի մեջ գայլիկոնիչի միջոցով ոչ խոր անցքեր անելու համար:
3. (բուսաբանություն) Նոր ծլող հացաբույսի արձակած առաջին տերևը: