փիլոնի, [գոյական] (եկեղեցական)
1. Անթև երկար հագուստ, որ կոճկվում Է միայն կրծքին և որ քահանաները ձգում են ուսերին եկեղեցական արարողությունների ժամանակ:
2. (փոխաբերական, հնացած) Քահանայական կարգի խորհրդանիշ:

գ. (եկեղ.) Շուրջառ, նափորտ, կո. ղոբ, (6նց.) աղաբողոն, անաղափ, անափաղ, անաբող, բողոն, ղաբողոն, ղաբոնիտ. վիռն, վիռոն, ձնձի:

ի (եկեղ.) Фелонь, фелон, риза. ◊ Փիլոնը առնել՝ վերցնել расстричь.