փիսիկ - բացատրություն
փիսիկի, [գոյական] (նվազական, փաղաքշական և մանկական)
1. Փոքրիկ՝ անուշիկ կատու:
2. (խոսակցական) Գործածվում Է իբրև քնքշական-փաղաքշական բառ՝ սիրելի անձին փաղաքշորեն դիմելու համար
1. Փոքրիկ՝ անուշիկ կատու:
2. (խոսակցական) Գործածվում Է իբրև քնքշական-փաղաքշական բառ՝ սիրելի անձին փաղաքշորեն դիմելու համար