փորձի, [գոյական]
1. Կյանքից՝ գործունեությունից ևն քաղած գործնական գիտելիքների, հմտությունների, ունակությունների ևն ամբողջությունը:
2. Կյանքում արդեն եղած՝ տեղի ունեցած իրողություն՝ դեպք՝ գործողություն ևն, որ ծառայում է իբրև խրատ:
3. Մատերիալիստական փիլիսոփայության մեջ բնության վրա ներգործելու ընթացքում ձեռք բերած և նյութական աշխարհի մասին մարդու գիտելիքների աղբյուրն ու հիմքը հանդիսացող զգայական ընկալումների ամբողջությունը:
4. Որոշակի պայմաններում որևէ երևույթի վերարտադրությունը կամ նոր երևույթի գիտարկումը՝ ուսումնասիրության նպատակով:
5. Որևէ բան կատարելու՝ որևէ գործողություն սկսելու նախնական քայլ, որևէ բան անելու նշան՝ արտահայտութքուն: Ապստամբության փորձ:
6. Որևէ բան ստուգելու կամ ապացուցելու համար կատարվող գործ՝ արարք ևն:
7. Արվեստի՝ գրականության՝ գիտության աշխատողի առաջին ստեղծագործությունները, որոնք դեռևս կատարյալ չեն համարվում:
8. Հեղինակի կողմից որևէ բանի լիակատար՝ սպառիչ ուսումնասիրությունը՝ ստեղծագործական մշակումը ևն չհամարվող աշխատանք: Ներկա աշխատությունը մի փորձ է...:
9. Աշխատանքի՝ ծառայության մեջ վարժվելու՝ հմտանալու սկզբնական գործունեություն:
10. Փորձություն, փորձանք:
11. (փոխաբերական) Չմշակված՝ անհրաժեշտ պահանջներին չհամապատասխանող գրական՝ գիտական՝ արվեստի գործ:
12. Ներկայացման՝ համերգի ևն համար նախատեսված դրամատիկական կամ երաժշտական ստեղծագործության փորձնական կատարումը՝ սովորելու՝ վարժվելու համար:
13. [ածական] Փորձված, փորձառություն ձեռք բերած, փորձառու:

գ. 1. Փորձարարություն, փորձարկություն, (հզվդ.) փորձառք, փորձան; 2. Տե ս Փորձանք: 3. Տես Փորձառու:

ի 1. Попытка. 2. Опыт. 3. Упражнение. 4. Эксперимент. 5. Репетиция. 6. Испытание. ◊ Փորձ դնել ставить опыт, эксперимент. Փորձ փոխանակել обменяться опытом. Փորձի ենթարկել испытать. Փորձի համար для проверки. Փորձի փոխանակում обмен опытом. Դառը փորձից ելնել исходить из горького опыта.