քառակուսու, [գոյական]
1. (երկրաչափություն) Չորս հավասար կողմ և չորս ուղիղ անկյուն ունեցող երկրաչափական ձև կամ մարմին:
2. Քառակուսաձև գծած՝ բաժանած տարածության յուրաքանչյուր վանդակը:
3. (մաթեմատիկա) Այն թիվը, որ ստացվում Է որևէ թիվ ինքն իրենով մեկ անգամ բազմապատկելով:
4. Քառակուսաձև իր՝ առարկա:
5. [ածական] Քառակուսաձև:

գ. (Երկրչ.) (հզվդ.) Չորեքանկյուն, չորեքանկյունի, չորեքկուսի; Քառանկյուն, քառանկյունի:

1.գ. Квадрат. 2. ա. Квадратный. ◊ Քառակուսի արմատ (մաթ.) квадратный корень. Քառակուսի հավասարություն (մաթ.) квадратное уравнение.