քննիչի, [գոյական]
1. Նախնական դատաքննությունը կատարող պաշտոնական անձ:
2. Գործերն ստուգող պաշտոնական անձ, հսկիչ, ստուգող:
3. (արևմտահայերեն) Քննող՝ քննություն ընդունող դասատու՝ ուսուցիչ՝ դասախոս:
4. [ածական] Քննություն կատարող, քննող:

ա. գ. (իրավ.) 1. Հետաքննիչ, հարցաքննիչ, քննող, դատաքննիչ: 2. Հետազոտիչ, ստուգիչ, հարմարառու; 3. Գրաքննիչ (գրքերի4. Քվեխույզ (քվեների);

ի (իրավ.) Следователь.