[գոյական]
1. Սովորողներին որևէ ուսումնական առարկայից ստուգելը՝ գիտելիքների մակարդակը պարզելը:
2. Որևէ որակավորում՝ կոչում ևն ստանալու համար սահմանված գիտելիքների մակարդակի ստուգում: Հասունության՝ ավարտական՝ վարորդական քննություններ:
3. Հիվանդի առողջական դրության պարզաբանում՝ զննում՝ դիտարկում:
4. Որևէ բանի քննարկում:
5. Գիտական ուսումնասիրություն՝ հետազոտություն:
6. Ժողովում՝ նիստում՝ պաշտոնական մարմնում ևն որևէ խնդիր քննարկելը:
7. Հարցաքննություն, հարցուփորձ՝ որևէ բան պարզելու՝ բացահայտելու համար:
8. Որևէ բանի ստուգում:
9. Քննադատություն:
10. Դատական-դատախազական մարմինների կողմից հանցագործության հանգամանքները պարզելը՝ բացահայտելը:

գ. 1. Զննություն, խուզարկություն, որոնում, (Բզվդ.) քնինք, փնտրտուք, խնդրություն, խույզ: Քննողություն: 2. Հետազոտություն, ուսումնասիրություն: 3. Դատաքննություն: 4. Հարցաքննություն, հարցուփորձ: 5. Ստուգում: 6. Ստուգարք:

թյան 1. Экзамен, испытание, проверка. 2. Осмотр, освидетельствование. 3. Расследование, рассмотрение. 4. Исследование. 5. (իրավ.) Следствие. 6. Допрос. ◊ Քննության առնել обсудить. Քննություն բռնել выдержать экзамен. Քննություն տալ сдавать (держать) экзамен. Նախնական քննություն (իրավ.) предварительное следствие.