օճառի, [գոյական]
1. Յուղերի ու կծու ալկալիի խառնուրդից պատրաստվող փրփրուն գանգված՝ պինդ կտորների՝ հեղուկի կամ փոշու ձևով, որ գործածվում է լվացումների ու լողանաուց մարմնին քսելու՝ մաքրելու համար:
2. Այդ նյութի փրփուրը:

1) գ. Սապոն, աճառ, լոհ (ամբողջ կտորը, քռթիկ, խրուսկ (կտորը):

2) տես Աճառ, Կռճիկ:

3) տես , 1. Նպաստ; 2. Օժիտ: 3. Սպասք, Հանդերձանք: 4. Առիթ, պատճառ:

ի Мыло. ◊ Օճառի պղպղջակ мыльный пузырь (о ком-, чём-либо ничтожном, о чём-либо непрочном). Լվացքի օճառ хозяйственное мыло. Ձեռքի օճառ туалетное мыло.