օճառածառի, [գոյական] (բուսաբանություն)
1. Սապնածառ, օճառենի, օճառի (օճառազգիների ընտանիքին պատկանող արևադարձային ծառ, որի տերևներում պարունակվում է մեծ քանակությամբ սապոնին):
2. Հայաստանում աճող ծառատեսակներից մեկը, որի տերևները ջրի մեջ օճառանման փրփուր են տալիս (բուն հայրենիքը Չինաստանն ու Ճապոնիան են):